تفاوت بین ولتاژ بالا و ولتاژ پایین
ولتاژ بالا و ولتاژ پایین دو دسته مجزای قدرت برق را نشان میدهند که در سیستمهای برق ما مقاصد مختلفی دارند. ولتاژ بالا، معمولاً بیشتر از 1000 ولت، عمدتاً برای منتقل کردن انرژی الکتریکی در فواصل طولانی استفاده میشود زیرا بهرهوری بالاتری در کاهش ضیاعات قدرت دارد. ولتاژ بالاتر میگذارد برق با مقاومت کمتری از طریق خطوط توزیع حرکت کند، که آن را مناسب برای توزیع انبوه قدرت از نیروگاهها به ایستگاههای تبدیل میکند. به طور مخالف، سیستمهای ولتاژ پایین، که زیر 1000 ولت عمل میکنند، برای توزیع نهایی و استفاده مستقیم مصرفکنندگان در خانهها، دفاتر و بیشتر ساختمانهای تجاری طراحی شدهاند. این سیستمها معمولاً در محیطهای مسکونی با ولتاژهای استاندارد مثل 120 ولت یا 240 ولت عمل میکنند. تفاوت اصلی فناوریای که در این دو نوع وجود دارد، در زیرساختها و الزامات ایمنی قرار دارد. سیستمهای ولتاژ بالا نیاز به تجهیزات تخصصی، عایقبندی گستردهتر و فاصلههای ایمنی بیشتری دارند، در حالی که سیستمهای ولتاژ پایین میتوانند تجهیزات سادهتر و کوچکتری را با اقدامات ایمنی استاندارد استفاده کنند. کاربردهای هر کدام مجزا اما مکمل هستند. ولتاژ بالا انتقال کارآمد قدرت در شبکههای گسترده را تسهیل میکند و شهرهای کامل و مراکز صنعتی را تغذیه میکند، در حالی که سیستمهای ولتاژ پایین توزیع نهایی به مصرفکنندگان نهایی را مدیریت میکنند و وسایل الکترونیکی، گواهشها و دستگاههای روزمره را تغذیه میکنند.